NIEUWE recensies 0-5 jr

Trots en vooroordeel

Illustraties: Alison Oliver
Tekst: Jennifer Adams

Trots en vooroordeel,  het tweede boekje in de serie BabyLitboeken, is al net zo bijzonder als het eerste, Alice in Wonderland, waarin kinderen aan de hand van kleding en voorwerpen kennismaakten met diverse kleuren. Dat boekje volgde het verhaal van het boek van Lewis Carel waardoor kleine kinderen op heel jonge leeftijd al kennismaken met enkele personages uit dit veelgelezen en bekende boek. Natuurlijk is Trots en vooroordeel van Jane Austen eveneens een klassieker bij uitstek en dat verhaal vormt deze de basis van dit boekje, dit keer leren we tellen van 1 tot en met 10, hoe leuk is dat! 

We beginnen met één Engels dorpje waarbij we een frisse, moderne afbeelding zien, die toch een klassiek Engels dorpje weergeeft. Vervolgens zien we twee rijke heren... namelijk Mr. Bingley en Mr. Darcy, dé belangrijkste mannen uit het boek. En dan de drie huizen waarrond het verhaal zich voor afspeelt. Longbourn (huis van familie Bennet), Netherfield (huis van Bingey) , Pemberly (huis van Darcey). Ook deze zijn weer op een vlotte manier weergegeven. En zo gaat het door. Erg leuk zijn de negen baljurken.

De getallen staan zowel in cijfer als in woord weergegeven op de linkerpagina. Ze zijn mooi versierd en passend bij de rechterpagina. Bij de 2 zien we de krijtstreep van de kostuums van de twee heren, bij de 6 zien we de koets die bij de zes paarden hoort.
Opnieuw is het voor kinderen een plezier om dit boekje te bekijken en voor volwassenen is het een prettige nostalgische reis door het verhaal van Jane Austen. 

Kortom, een serie om verliefd op te worden.

ISBN 979002267079 | Hardcover met ronde hoeken| 20 pagina's | Uitgeverij Karmijn/Oogappel-Standaard uitg. | 31 januari 2019
Afmeting 17,5 x 17,6 cm | Leeftijd 1+

© Dettie, 29 maart 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dunya
Een hemels hondenleven
Tekst Bianca Samethini
Illustraties door Paco Vink
Monique Westenberg


‘Dag lieve Dunya.
Dank je wel voor alle mooie herinneringen.’

Eerst is er de vreugde, het leven samen met je hond, maar ieder baasje of vrouwtje weet dat er ooit een afscheid komen gaat. Een hond wordt nu eenmaal niet zo oud als een mens. En iedere hondenbezitter beseft ook dat het heel moeilijk zal zijn. De liefde die je voor het dier voelt, de liefde die dat dier voor jou voelt, het is een enorm gemis.

Dunya kwam als erg jonge pup in het leven van Monique Westenberg, ze moest nog met de fles gevoed worden. Alles ging goed, hond en baasje waren onafscheidelijk. Dan op een dag komt er een ander in het leven van het vrouwtje. Omdat het verhaal vertelt – en getekend - wordt vanuit de hond, lees en zie je dat ze erg twijfelt: wat moet ze met die indringer? Maar al snel is het gewoon, ze zijn met z’n drieën.

‘Met een beetje duwen, wat woelen, veel snurken en een heleboel liefde, past het allemaal net. En eigenlijk slaapt het wel heel lekker met z’n drieën  dicht bij elkaar.‘

Daar blijft het niet bij: er komt een andere hond in huis, en er komt een baby. Dunya bekijkt iedere nieuwkomer even met argwaan, maar went er spoedig aan, en speelt met hen alsof het nooit anders was.
Maar Dunya wordt ouder en het gaat niet meer zo soepel. Na veertien jaar is het einde daar.

Een hond die je vriend was vergeet je nooit. Monique Westenberg laat dat in haar verhaal zien. Bianca Samethini heeft het verhaal opgetekend, en Paco Vink van Anikey Studios laat in zijn illustraties de hond tot leven komen.

Het boek is bedoeld voor jonge kinderen, niet vreemd dat het er een beetje Disney-achtig uit ziet. Het is het verhaal over een hond als huisgenoot. Er komen geen nadelen aan de orde, alles loopt op roilletjes. Het enige ‘akelige’ is het onafwendbare afscheid. Om kinderen daar mee om te laten gaan, is er dus de hondenhemel. Op het einde kijkt Dunya als wolkenhond vanuit de hemel neer op de achterblijvers.

‘Zolang haar familie aan haar denkt, blijft ze toch een beetje bij ze.’

Door middel van dit boek kun je een kind helpen dat afscheid moet nemen daar mee om te gaan. Het verhaal is herkenbaar, en de hondenhemel biedt troost.
Het boek ziet er mooi uit, het verhaal is ontroerend. Na het getekende verhaal zijn er twee pagina’s met echte foto’s te zien, van Dunya als pup, over de komst van de nieuwe huisgenoten. Dat maakt het verhaal nog echter.

Een deel van de opbrengst van Dunya, een hemels hondenleven gaat naar een goed doel voor dieren.

ISBN 9789048848584 | hardcover | 48 pagina's | Uitgeverij Moon | maart 2019
Leeftijd vanaf 4 jaar

© Marjo, 22 maart 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Eend en Pinguïn zijn GEEN vrienden
Julia Woolf

Broertjes en zusjes, vriendjes en vriendinnetjes kunnen soms flink ruzie maken, maar o wee als iemand anders wat van ze zegt of ze iets raars laat doen... dan weten ze elkaar ineens te vinden!

In dit boek maken we kennis met twee vriendinnen, Sara en Nora, en hun lievelingsknuffels, Eend en Pinguïn. Sara en Nora spelen altijd samen en natuurlijk nemen ze hun knuffels ook overal mee naartoe. Ze denken dat Eend en Pinguïn elkaar net zo leuk vinden als Nora en Sara, maar niets is minder waar! Als de meiden net doen alsof de knuffels van elkaar houden en elkaar kusjes laten geven, vinden de twee dieren dat verschrikkelijk.

Eend en Pinguïn kunnen elkaar niet uitstaan. Ze duwen elkaar van de schommel af, een mooi zandkasteel moet natuurlijk door de ander stukgetrapt worden. Zelfs als Sara en Nora een taart willen bakken en de eieren stukbreken in een kom, breken de twee knuffels ook eieren... op elkaars kop!
Alles wat de meisjes doen, doen Eend en Pinguïn ook maar dan zijn ze absoluut niet zo gezellig bezig als Sara en Nora. Alles eindigt bij de twee in gedoe en ruzie.

Op het laatst zijn Eend en Pinguïn zo vies dat ze in bad moeten en daar hangen ze dan aan de waslijn... drijfnat. Dat is ook wel zielig vinden Sara en Nora, dus drogen ze hun knuffels af en föhnen ze droog. Ze zijn nu heel schattig en lekker pluizig. Net baby'tjes vinden de meiden en zo worden ze ook behandeld, ze krijgen zelfs babymutsjes op!  Eend en Pinguïn kijken elkaar eens aan en weten dan precies wat ze moeten doen!

Meestal lees ik een prentenboek eerst snel door om het daarna rustiger en beter te lezen en te bekijken. De eerste keer was ik niet zo enthousiast, het was wel een aardig verhaaltje. Maar bij de tweede keer zag ik de humor van dit verhaal veel meer in, vooral de, gekleurde, afbeeldingen zijn heel grappig. Julia Woolf heeft
het verschil tussen de twee vriendinnen en de twee knuffels heel goed weergegeven.

De twee meisjes hebben het steeds heel gezellig met elkaar, we zien ze lekker samen spelen, knutselen en kwebbelen.
Ondertussen is duidelijk te zien dat Eend en Pinguin niet te genieten zijn, hun koppen staan steeds op de chagrijnstand, ze hebben steeds ruzie en de deeg- en verfklodders vliegen in het rond, ze zitten elkaar echt constant in elkaars haren. Totdat... de twee meiden de regie overnemen en beslissen wat de twee knuffels moeten doen, dán zijn ze ineens wél vrienden en dat alles is superleuk in de afbeeldingen weergegeven. Fijn verhaal om voor te lezen.

ISBN 9789051167146 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij De Vier Windstreken | maart 2019
formaat: 24 x 24 cm | Nederlandse tekst M.E. Ander | Leeftijd 4 +

© Dettie, 17 maart 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De Avonturen van Tommie en Lotje Deel 2
Jacques Vriens

Tommie en Lotje zitten op de stoep. Vandaag krijgen ze nieuwe buren. Ze zijn natuurlijk heel nieuwsgierig want volgens mama hebben de nieuwe buren ook kinderen. Eindelijk komt de verhuiswagen aanrijden met daarachter de auto van de buren. Uit de auto komen een vader, een moeder, een baby'tje en een jongetje dat net zo groot is als Tommie. Dat jongetje heet Rolfje en al gauw blijkt dat volgens Rolfje zijn eigen spullen veel beter, mooier en groter zijn dan die van Tommie... Maar als er wat lastigs gebeurt, is Rolfje niet meer zo aan het snoeven. Dan blijkt hij net zo gewoon als Tommie. Gelukkig maar!

Op een dag wil Tommie geen eieren meer eten. Juf Simone heeft gezegd dat een ei uit de bips van een kip komt en dat vindt Tommie vies. En een kip veegt ook nooit zijn bips af, dat is ook vies! 's Avonds wil Tommie ook al geen vlees eten want dat komt van koes (koeien) heeft hij op school gehoord...  Papa wordt er boos van, eerst geen eieren, nu geen vlees! Tommie schrikt ervan, hij begint te huilen en rent samen met Lotje naar boven. Mama gaat even later met de twee kinderen praten en dan zegt Lotje dat ze misschien ook geen beesten meer wil eten, want ze vindt het zielig voor de koeien én de varkens. Mama moet er diep van zuchten Maar gelukkig weet mama een heel goede oplossing.

'Ben je nog boos?' vraagt Lotje even later.
'Nee, hoor,' antwoordt papa. 'Het was ook niet aardig van mij om zo boos te worden. Ik snap best dat Tommie het zielig vindt voor de koes.'
'Koeien', zegt Tommie.

Als je nog zo klein bent als Tommie en Lotje is elke dag nog een avontuur. Carnaval vieren, soldaatje spelen, - Tommie is de 'garnaal' - schatzoeken, alles is  even spannend en geweldig. Ook leren ze woorden, zoals treurig, dat word je bijvoorbeeld als het regent. Treurig betekent dat je verdrietig bent van binnen, vertelt papa. Dan kun je beter wat vrolijks gaan doen. Of 'verfomfaaid' is ook al zo'n gek woord, dat is net zoiets als kreukels, weten ze nu.

En enkele woorden zijn ook nog best wel moeilijk om te begrijpen of uit te spreken voor Tommie. Als hij hoort dat oma een hart-aanval heeft gehad, rent hij naar boven en komt terugrennen in zijn ridderpak met zijn zwaard in zijn hand. Hij gaat terugvechten! En als papa uitlegt dat oma een beetje stuk is en de dokter oma gaat 'lepaleren' is hij blij, want dan kan hij weer gauw bij haar lozegeren! Bij oma 'lozegeren' is namelijk best spannend want daar woont een vogel in een klok en die vogel zegt steeds koekoek! Dat vogeltje wil Tommie wel vangen...

We lezen over lessen in de klas, over plassen in de trein, over de schoolsars (schoolarts), over hutjes bouwen op zolder, over de help-club die ze opgericht hebben, over de geboorte van de kleine poesjes (en ze mogen kijken hoe dat gaat) en over nog veel meer leuke, spannende, lieve, lastige en vrolijke dingen. Vooral Tommie weet veel mensen aan het lachen te krijgen met zijn nieuwsgierige vragen en eerlijke opmerkingen.

Tommie en Lotje zijn natuurlijk niet altijd even lief en kibbelen samen ook flink wat af. Tommie kan ook heel goed dwars gaan liggen als hij zijn zin niet krijgt. Maar papa en mama zijn ook niet heilig en kunnen ook flink chagrijnig of boos zijn, maar altijd, altijd, altijd, komt alles weer goed in het gezellige gezin.

Het is een klein feestje om dit boek (voor) te lezen. Jacques Vriens draait nergens omheen, op alle vragen die de kinderen stellen, over welk onderwerp dan ook, wordt eerlijk antwoord gegeven door papa, mama, de juf of oma. En zo komen Tommie en Lotje steeds meer te weten over de grote mensenwereld.

Het boek is opgedeeld in 3 delen, te weten: De spannendste avonturen van Tommie en Lotje, De liefste avonturen van Tommie en Lotje en De gekste avonturen van Tommie en Lotje. Elke deel bevat 8 verhalen en ze zijn allemaal even leuk, lief, aandoenlijk, spannend of grappig. Vooral lezen!

ISBN 9789000360192 | Hardcover | 240 pagina's | Uitgeverij Van Holkema & Warendorf | maart 2018
Met gekleurde illustraties van Kees de Boer | Nurcode 281 | Leeftijd 4-6 jaar

© Dettie, 13 maart 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Broer & Zus
Zus & Broer
Rocio Bonilla

Op de cover zien we een jongen in een gestreept truitje die een beetje boos naar een neushoorn met een rokje aan staat te gluren. In de tekstballon lezen we "Mijn zus is een vervelende neushoorn!" Maar op de cover staan ook twee rode ronde pijlen met de woorden Draai mij om! Dus dat doen we dan maar... En wat zien we daar? Een meisje met een rokje aan met naast haar een aapje met een gestreept truitje! "Mijn broer is een irritant aapje!" zegt het meisje.
De boodschap is duidelijk, broer en zus kunnen niet goed met elkaar opschieten. Ze vinden elkaar écht niet leuk! Nieuwsgierig sla ik het boek open, want wat voor spektakel zal dit geven?

Nou... het meisje vertelt ons even haarfijn wat ze allemaal niet leuk aan haar broertje vindt; hij is onder andere stom, maakt alles kapot, zit aan haar spullen, denkt dat hij grappig is (op de afbeeldingen is hij écht wel grappig) en hij is ook nog eens een huilebalk!  Dan draaien we het boek om en vertelt het kleine broertje ons tot in detail, de andere kant van het verhaal. Natuurlijk beginnen we met het feit dat zijn zús stom is, niet hij! En zo weet hij nog een heleboel andere dingen op te noemen waarom ze echt, eerlijk waar, níet leuk is.

Soms vliegen de ruziewolken zelfs in het rond, of zie je grote zus stoïcijns kijken naar dat aapje van een broer die weer eens zogenaamd 'grappig' aan het doen is. En snap jij nou dat ze boos wordt als hij die middag poppenkapper is geweest en al haar poppen ineens kort haar hebben? En soms is ze ook gewoon zo saai vooral als ze in haar balletpakje aan het oefenen is.

Iedereen die een broer of zus heeft, herkent veel in deze verhalen. De ene keer ben je gezellig aan het spelen en de andere keer verpesten je broer of zus alles waar je leuk mee bezig bent! Dan zijn ze zooo stom! Té erg gewoon

Rocio Bonilla vertelt niet alleen hierover, maar heeft het ook nog eens hilarisch in beeld gebracht. Vooral de ondeugende streken van het broertje.
De twee worden overigens consequent als een aapje en neushoorn afgebeeld, met uitzondering van de laatste bladzijde van dit omkeerverhaal. Dan zien we hun échte gezicht. Want als ze eerlijk zijn... Hij maakt haar ook vaak aan het lachen en verzint soms mooie verhalen. En zij is niet bang voor monsters en dat is ook wel heel fijn. Eigenlijk, diep in hun hart, vinden ze broer en zus zijn best wel leuk!

Een geweldig boek om te kopen of aan je zus of broer cadeau te geven (kun je weer lekker ruzie maken over wie hem het eerst mag lezen!)

Zie ook het inkijkexemplaar (Spaans)

ISBN 9789051166750 | Hardcover | 56 pagina's | Uitgeverij De Vier Windstreken | september 2018
Vertaald door Mariella Manfre | Leeftijd 4+

© Dettie, 9 maart 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dansje doen
Frédéric Stehr

Als het regent: wacht niet op zonneschijn! Dit staat achterop het boek geschreven en dat is precies wat er gebeurt in dit boek. De vogeltjes zijn op school en we zien door de ramen dat het heel hard regent. De vogeltjesjuf staat voor de klas en alle vogelleerlingetjes kijken haar verwachtingsvol aan. De juf zegt opgewekt:

'Goedemorgen, vogeltjes
Vandaag gaan we niet buiten spelen...
... want het stormt.
We gaan dansen!
'Hebben jullie er zin in?'

Natuurlijk willen ze dat wel! Ze trekken allemaal hun gymspullen aan en de les kan beginnen. Juf doet voor hoe ze hun spieren op kunnen warmen en de vogeltjes doen haar na. Maar Zwaantje heeft ook wat te zeggen: Juf ik kan al dansen!' roept ze. Zwaantje mag gelijk laten zien hoe goed ze kan dansen, ze staat op haar tenen en draait mooie rondjes.

Ravi de Raaf vindt dat maar saai, dat kan hij ook wel en hij wiegt heen en weer. Kiki wil ook wel eens laten zien hoe zij danst... En steeds meer vogeltjes willen hun eigen dans laten zien. De een tapdanst, de ander swingt en zo laat Juf ze allemaal hun dans doen. Maar wat juf niet gezien heeft, is dat Zwaantje verdrietig weggelopen is. Waar zou ze zijn?
Opeens zien ze haar... Buiten in de regen, ze danst haar eigen dans!
Natuurlijk willen de andere kinderen dan ook naar buiten en even later staat iedereen lekker in de regen - samen, in een kring, of alleen - te dansen!

Een leuk verhaaltje over je eigen ding doen, doen wat bij je past en laat de ander dat ook doen. Dan heb je samen pret! De teksten zijn kort en duidelijk. De afbeeldingen zijn gezellig en knus.  Alle vogeltjes zijn goed te herkennen, een vogeltje heeft een bril,  andere vogeltjes zijn wit, gespikkeld, zwart, geel en de snavels hebben ook verschillende vormen. Maar het belangrijkste is dat ze duidelijk plezier in de lessen en het dansen hebben.
Het mooie is dat Zwaantje trouw aan zichzelf blijft. Zij wilde gewoon ballet dansen en dat mag ook...  En daardoor wordt ze eigenlijk de trekker van alles wat er in de les gebeurt. De ene keer dansen ze door haar allemaal verschillende dansjes en dat ze buiten verder gaan, is ook aan Zwaantje te danken... Iets om over na te denken!

ISBN 9789025876593 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Leopold | november 2018 | leeftijd 3+
Vertaald door Studio Bos

© Dettie, 3 maart 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het grote voorleesfeest
illustraties: Dagmar Stam
tekst: Marianne Busser en Ron Schröder


Buurvrouw Broodtrommel, Olifantje Oliebol, Egeltje Elisabeth of het Mannenkoor, als je die nog niet kent, ga dan snel dit boek lezen en beleef hun avonturen mee!
Er zijn verhaaltjes, over dezelfde figuren, die apart gelezen kunnen worden, zoals die over Beer, Olifant en Varken, maar ook vervolgverhaaltjes, zoals die over De Takkenbossen.  En die wil je vast en zeker allemaal lezen, want in het eerste deel lees je hoe meneer en mevrouw Takkenbos een olifant winnen! Wat moet je nou met zo’n enorm dier? Dat vragen de Takkenbossen zich ook af en als jij wil weten wat ze besluiten, dan moet je de andere verhaaltjes ook (voor)lezen.

‘Ik hoop maar dat niemand ons ziet,’ fluistert mevrouw Takkenbos. ‘Ik schaam me dood voor dat gekke beest.’
‘Ben je mal,’ zegt meneer Takkenbos. ‘Er is geen mens te zien.’
Maar als ze de hoek omgaan, zien ze dat de hele straat vol staat met woedende mensen. ‘Wij WILLEN geen olifant in onze buurt!’ roepen ze boos. ’Weg met dat beest!’

Als dat maar goed afloopt!

Tussendoor zijn er de kortere versjes over het egeltje of de domme olifant. En die van de Blote Koning.

‘Ergens in een groot paleis
daar loopt – heel ongezond
van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat
een blote koning rond

Hij heeft alleen een kroontje op
van zilver en van goud
maar verder draagt de koning niets
al is dat soms wel koud.’

Ook de koning beleeft meer avonturen, en Dagmar Stam tekent hem erbij op haar geheel eigen weergaloze wijze.
En dan oma Fluitekruid, die lekker mee gaat voetballen of het kleine prinsje Alexander.
Het is allemaal even leuk! En ook leerzaam op het niveau van jonge kinderen. Want die blote koning, nou, thuis in zijn paleis mag dat best, maar als hij met zijn vrouw op stap moet?

Egel kijkt Haas woest aan en brult: ‘Als je het dan zo nodig weten wilt: ik ben kwaad. En niet gewoon kwaad, maar superkwaad!’
’O, la, la,’ zegt Haas bezorgd. Hij bekijkt Egel van tot tot teen en vraagt dan voorzichtig: ‘Maar waarom ben je dan zo kwaad?’
‘Stomme vraag,’ brult Egel. ‘Ik ben gewoon kwaad, omdat ik, eh…’

Dat kan je wel eens zijn, gewoon kwaad en niet eens weten waarom.
En dan het Mannenkoor, dat spant de kroon! Die verhalen zijn wel zo superleuk!

Voor ouders van jonge kinderen die nog nooit kennis gemaakt hebben met het schrijvend duo Marianne Busser en Ron Schröder, is dit boek een must. Het is voor het eerst verschenen in 2009, maar intussen is er al weer een nieuwe generatie kinderen die hier van kan genieten. Misschien kunnen zelfs de kinderen aan wie het tien jaar geleden voorgelezen is, het nu zelf voorlezen aan jonge kinderen!
Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben al zo ontzettend veel geschreven dat het haast niet mogelijk dat iemand hen nog niet kent, maar voor het geval dat hebben zij ook een site: www.mariannebusser-ronschroder.info

ISBN 9789000356447| hardcover | 128 pagina's | Uitgeverij Holkema & Warendorf | januari 2019| Leeftijd tot 6 jaar
Illustraties van Dagmar Stam

© Marjo, 17 februari 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Vos is een boef
Daan Remmerts de Vries

Toen Vos de deur van zijn huis opende, stond er een dodo op de stoep.

Zo'n zin is al gelijk een geweldige binnenkomer. En daarna wordt het alleen maar leuker, want de dodo is aan het collecteren voor uitstervende dieren! Vos heeft geen idee wat dat zijn... De dodo stort gelijk op de grond, en ligt uitgeteld met zijn pootjes omhoog. Gewoon om even voor te doen wat een uitstervend dier is. (De afbeelding erbij is hilarisch). Vos begrijpt het en nodigt de dodo uit om even binnen te komen, dan kan hij uitrusten in zijn huis. Je houdt natuurlijk gelijk je hart vast want vogels en vossen, dat kan niet goed gaan...

Dat denken Das en Wasbeer, de twee vrienden van Vos, ook als ze een collectebus op de grond zien liggen, die middag dat ze bij Vos komen eten en hij hen een heerlijke kip serveert. Die bus was toch van de dodo? De laatste dodo nog wel. Ze zijn onmiddellijk bang en boos en rennen gauw het huis uit. Ze zijn er ook van overtuigd dat ze hun leven niet meer zeker zijn en dat Vos nog meer dieren zal vermoorden want vossen zijn immers vals en gemeen!

En ja hoor, even later zien ze Vos de deur uit stappen, met een tas, ze houden hun hart vast, wat is Vos van plan? Kijk hem nu eens lief met een konijnenmoeder praten... en zogenaamd onschuldig een brood kopen.  De twee zien nu overal het gevaar loeren, hun fantasie slaat helemaal op hol en uiteindelijk besluiten ze het huis van Vos binnen te sluipen om bewijsmateriaal te vinden...

Zou het ze lukken? En is Vos echt zo vals en gemeen? En is de dodo inderdaad in de oven beland?
Lees het boek en je zal het zien en weten...

Het is een hilarisch en spannend verhaal waarin vooroordelen onder de loep worden genomen.
Een prentenboek-krimi noemt de uitgever het en daar hebben ze helemaal gelijk in, maar dan wél een heel grappige krimi.

Daan Remmers de Vries (1962) is auteur van vele jeugdboeken en winnaar van twee Gouden en vijf Zilveren Griffels.

ISBN 9789025770617 | Hardcover | 40 pagina's | Uitgeverij Gottmer | februari 2019
Afmeting 31,8 x 23,1 cm | leeftijd 4+

© Dettie, 16 februari 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Er zit een draak in je boek 
Tekeningen: Greg Abbott
Tekst: Tom Fletcher

Wat een schattig beestje zit er op de omslag van dit boek. Maar wat nou, als je het boek verder opent, wordt er voor gewaarschuwd dat je de volgende pagina niet om moet slaan!

‘O KIJK!
Er zit een ei in je boek!
Oei, het ei begint te kraken…
Wat je ook doet, sla de bladzijde niet om…’

Dat moet je nu net zeggen tegen een nieuwsgierige peuter of kleuter die met jou het boek zit te bekijken! Natuurlijk gaat die bladzijde omgeslagen worden! Het is het begin van een spannend avontuur. En zeg niet dat je niet gewaarschuwd bent! Want weet je wat een draak allemaal kan? Vuurspuwen bijvoorbeeld, dat is iets wat een draak heel goed kan!

Het leuke van dit boek is dat de jonge lezer direct wordt aangesproken. Hij of zij heeft er immers voor gezorgd dat die bladzijde omgeslagen werd, en dan moet hij of zij de problemen die daar van komen ook maar oplossen. Daarvoor is enige fantasiekracht nodig. Of de hulp van degene die voorleest…
De illustraties zijn groot en duidelijk. Ze helpen ook het jonge kind te laten bedenken wat er moet gebeuren. De tekst helpt ook wel mee, maar het scheelt wel of er hatsjoe staat in een klein lettertype, of dat de letters groot uitgemeten worden over de gehele pagina.

Het is erg leuk en aansprekend boek, leuk voor een kind om in te kijken wat er allemaal gebeurt, maar zeker ook om daarbij voor te lezen en mee te maken hoe het kind zich inleeft in het verhaal. En ongetwijfeld meedoet!

Tom Fletcher (1985, Londen) is een Engelse zanger, gitarist en componist. Hij is de oprichter van McFly en is daar ook een van de leadzangers en gitaristen. Maar hij schijft ook kinderboeken, waaronder De Kerstmisaurus, waarmee hij debuteerde in 2016. Eerder verscheen ook ‘Er zit een monster in je boek’. https://www.penguin.co.uk/authors/127066/tom-fletcher.html

Greg Abbott (West Sussex, Engeland) is illustrator en ontwerper. Behalve kinderboeken maakt hij nog allerlei andere dingen. (http://gregabbott.tumblr.com)

ISBN 9789403208237 | hardcover | 32 pagina's | Ballon Media | februari 2019
Leeftijd vanaf 4 jaar.

© Marjo, 13 februari 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het konijn, het Donker en de koektrommel
Nicola O'Byrne

Er was eens een konijn dat NIET wilde gaan slapen. Hij was nog helemaal NIET moe maar het werd buiten al wél donker... Slim als konijnen kunnen zijn, kreeg ook dit Konijn een geweldig plan... Hij bedacht iets geniaals... als hij het Donker nou eens ontvoerde, want als het niet donker wordt dan hoeft hij toch ook niet naar bed!

We zien Konijn op de stoel klimmen en de koektrommel pakken, er zit nog precies één koekje in, en naar buiten lopen.

'Heb je misschien trek in een koekje?' vroeg Konijn
'Daar zeg ik geen nee tegen! antwoordde het Donker.

We zien het Donker - een grote zwarte wolk - zijn arm uitsteken... en dan BAM! zit het Donker gevangen in de koektrommel! Konijn gaat gauw bovenop de trommel zitten. Hebbes! Konijn is blij want nu blijft het licht en hoeft hij NIET naar bed want hij is nog steeds NIET moe.

Natuurlijk vindt het Donker niet leuk wat Konijn gedaan heeft, bovendien is het dit keer ook niet zo slim van Konijn want hij heeft er geen idee van wat voor goeds het Donker allemaal doet! En dát gaat het Donker hem eens allemaal vertellen én laten zien...

Voor ons is dat ook leuk want dan besef je pas hoe prettig en belangrijk het is dat het naast licht ook donker wordt en hoeveel dieren en planten daar voordeel van hebben! Konijn staat er ook verbaasd van. Daar had hij nog nooit aan gedacht! Uiteindelijk doet Konijn de trommel toch maar weer open en dan... zien we - via een geweldige uitklapplaat - het donker in al zijn pracht verschijnen! 'WAUW!' zegt Konijn en ik zeg ook WAUW! Wat een leuk en origineel boek!

Net als in het boek Pas op! Dit boek bijt! dat Nicola O'Byrne illustreerde is dit boek ook anders dan andere boeken. Vooral de prachtige afbeelding die uit de koektrommel tevoorschijn komt is een grote verrassing. Het verhaal zelf is puur genieten en bovendien leer je op een andere manier naar het donker te kijken. Ineens snap je waarom dat ook zijn goede kanten heeft. Eveneens bijzonder is dat het Donker als personage opgevoerd wordt. Het Donker heeft een heel eigen stem en functie, zo blijkt. En Konijn? Konijn wilde nu WEL slapen want nu was hij WEL moe!

Kortom, leen het boek in de bibliotheek of koop het maar, dan kun je het allemaal zelf zien en lezen!

ISBN 9789025770532 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Gottmer | februari 2019
Leeftijd 3+

© Dettie, 12 februari 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER