NON-FICTIE JEUGD

Mijn vriendje Bang
Francesca Sanna

In dit boek laat de schrijfster van dit boek op een abstracte, speelse en toegankelijke manier een kind leren omgaan met angst. Dit doet zij door middel van het lieve, kleine, witte figuurtje met een rond lijfje en grote nieuwsgierige blauwe ogen dat Bang heet.

Bang is heel goed bevriend met een meisje. 'Bang heeft altijd voor me gezorgd en beschermd,' vertelt ze. We zien het meisje en Bang samen allerlei leuke dingen ondernemen. Zoals een beetje griezelbang onder het bed kijken om te zien of daar niets engs zit of samen wat bibberig tegenover blaffende honden gaan staan.
En zo hoort het ook, een beetje bang zijn, is prima. Dan let je ook op goed op bij de dingen die je doet.
Met zijn tweeën hebben ze op deze manier al heel wat geleerd. Bang en het meisje houden elkaar prima in evenwicht.

Maar nu woont het meisje in een nieuw land en ineens begint Bang flink te groeien. Zij wordt zo groot dat het meisje nauwelijks voorbij Bang kan komen en daardoor pas met veel moeite de deur uit kan...
Bang vindt het verder helemaal niet leuk op school en wil ook niet dat het meisje in de pauze met iemand gaat spelen, het meisje zelf wil dat wel... Bang zegt ook dat niemand het meisje leuk vindt en het meisje gelooft dat ook wel een beetje, daardoor staat ze steeds alleen. Kortom, Bang begint het hele leven van het meisje flink te overheersen.

Uiteindelijk stapt er een jongetje op het meisje af en al snel zijn ze samen heerlijk aan het tekenen en schilderen. Daarna gaan ze buiten spelen en Bang klampt zich aan het meisje vast, Bang durft niet zo goed, maar het meisje duwt hem vooruit en draagt hem uiteindelijk naar buiten. Het leuke is... We zien dat Bang steeds kleiner wordt!
En dan... schrikt de jongen en ziet het meisje dat het jongetje zich verschuilt achter iets. Wat blijkt? Hij heeft ook een vriendje Bang! Alleen is zijn vriendje voor andere dingen bang. En als ze daarna goed kijkt dan ziet het meisje dat alle kinderen uit de klas hun eigen vriendje Bang hebben... dat maakt voor haar alles een stuk makkelijker!

Door gebruik te maken van Bang als een apart figuurtje wordt de innerlijke tweestrijd van het meisje heel mooi weergegeven. Het feit dat Bang groter wordt en daardoor zelfs de deur blokkeert is voor kinderen die dit verhaal voorgelezen krijgen of zelf lezen misschien wel een eye-opener. Ze zien dan dat als je vriendje Bang té groot laat worden je geblokkeerd wordt in de dingen die je graag wilt doen. Je wil dan graag dat je vriendje Bang weer krimpt tot hij weer het fijne vriendje van vroeger is, dat terecht, door een klein beetje angstig te zijn, je waarschuwt als er nieuwe dingen ondernomen worden, maar meer ook niet.
Er zit verder geen oordeel of bestraffend vingertje in het verhaal. Het is zoals het is.
De afbeeldingen bij dit verhaal zijn mooi van kleur en niet angstaanjagend, alles is mild en vol begrip weergegeven.

In haar Nawoord zegt de schrijfster: "Om te beginnen wil ik graag elk kind bedanken dat ik tegenkwam op scholen en in bibliotheken en dat bereid was zijn of haar angsten me me te delen [...] Ze hebben ervoor gezorgd dat ik mijn eigen angst de baas bleef!" En zo weet je dat iedereen, klein of groot, een vriendje Bang heeft, zelfs de schrijfster!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het Magische Eenhoorn Genootschap
Het officiële handboek
Selwyn E. Phipps

Alleen het idee om – eindelijk – eens een handboek te maken voor eenhoornliefhebbers verdient al een flinke pluim. Natuurlijk weet de lezer wel dat een eenhoorn niet echt bestaat, maar daarom zijn het nog wel mooie dieren die aandacht verdienen!
En dan is het ook nog een prachtig uitgevoerd boek, met mooie kleurrijke illustraties en heel veel informatie!

Het boek begint met een voorwoord van de schrijver, die zich voorstelt als de voorzitter – de 101^e maar liefst – van het Magische Eenhoorn Genootschap. Al vanaf zijn vroege jeugd geïnteresseerd in deze magische dieren, zat hij altijd heel aandachtig te luisteren naar de reisverhalen van zijn moeder. Op een dag zou hij zelf ook gaan reizen, en dan specifiek op expeditie gaan om eenhoorns te vinden. En dat is hem gelukt zoals hij in de volgende hoofdstukken zal vertellen.

In 1577 werd het Genootschap opgericht door Luca di Bosco en Alessandra Massima.
Over de hele wereld zijn er afdelingen opgericht die tezamen het Genootschap vormen. Selwyn Phipps zit in Zuid-Londen, in oud Victoriaans huis waar zich ook de uitgebreide bibliotheek bevindt. Daar is (bijna) alle informatie over eenhoorns te vinden. Het genootschap doet onderzoek naar deze dieren en zorgt er voor dat ze bescherming krijgen.
En nu is er dit prachtige boek voor aspirant-leden, dat geschreven is in de hoop dat er een nieuwe generatie bereid is dit belangrijke werk voort te zetten.

Er is een wereldkaart waarop je kunt zien welke eenhoornsoorten waar voor komen en waar de afdelingen van het Genootschap zich bevinden. Er wordt verteld over de zeven verschillende soorten: hoe ze er uit zien, waar ze leven en welke eigenschappen zij hebben die anders zijn dan die van de andere soorten. Natuurlijk zijn er ook eigenschappen die overeenkomen: het zijn sierlijke wezens, met magische krachten, die hun bestaan in dienst stellen van de mens.

Informatie volop, in de vorm van opsommingen, wetenswaardigheden en zelfs een eenhoornalfabet, maar er staan ook verhalen in dit boek. Sprookjesachtige verhalen over de ontdekkers, of over avonturen die de mens in contact brachten met eenhoorns. Een er van verklaart hoe het poollicht ontstaat!
Je kan met behulp van een test bepalen welke eenhoorn het beste bij je past, en heel leuk: als je dat gedaan hebt staat er op de volgende pagina welke eigenschappen je dan waarschijnlijk zelf bezit!

De titelpagina en de inhoudsopgave zijn meteen al een lust voor het oog, met al die mooie versieringen rondom. En de eenhoorns zijn prachtig getekend. Helaas zijn er geen foto’s, dat zijn die ontdekkers vergeten…
Dat wordt goedgemaakt (dan kun je die foto’s misschien zelf ooit maken!) achterin wordt in drie stappen de mogelijkheid geboden om zelf toe te treden tot het Genootschap.

Een fantastisch boek voor iedereen die graag eenhoorns ziet of er over leest.

ISBN 9789059246317 | hardcover | 120 pagina's | Uitgeverij Baeckens | januari 2019
Vertaald uit het Engels door Astrid Staartjes
Geïllustreerd door Harry en Zanna Goldhawk
Leeftijd vanaf 8 jaar (NUR 280)

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Jungles
De mooiste bossen, oerwouden en natuurreservaten van de wereld.
Illustraties : Markos Navarro
Tekst: Mia Cassany

Tja, het formaat van dit boek is onhandig, maar het ziet er absoluut prachtig uit! De omslag is al mooi, maar ook aan de binnenkant en de eerste pagina’s waar je informatie over het boek kunt vinden is de nodige aandacht besteed.

Wat je dan te zien krijgt is een wereldkaart waarop aangegeven staat waar je de verschillende jungles kunt vinden met de namen er bij. Had je al ooit gehoord van de Rainbow Falls, die op Hawaï te vinden zijn? Misschien wel. Maar de Sundarban mangrovebossen? Of de Kahuzi Biega? Meteen maar even verklappen dat die respectievelijk te vinden zijn in Congo, Afrika en in de rivierdelta van de Ganges in India en in Bangladesh.

Alle gebieden die je gaat bekijken zijn fantastisch mooi. Natuurlijk zijn de tekeningen anders dan de werkelijkheid, omdat Markos Navarro een eigen manier van kijken en interpreteren heeft, maar zijn tekeningen zijn onmiskenbaar gebaseerd op fantastische dieren. Want na de wereldkaart gaan we op pad.

In het zuidoosten van Senegal ligt Niokolo-Koba, een nationaal park waar luipaarden, olifanten, leeuwen, nijlpaarden en bavianen leven. Met nog veel meer andere dieren. Het boek wil je niet leren welke dieren waar leven, en hoe ze er uitzien, of wat ze eten, en wat allemaal nog meer te vertellen valt over dieren, maar is bedoeld om te genieten van prachtige platen waarop dieren getekend zijn. Dieren die je kunt tegenkomen in de gebieden waar het over gaat. Zoals verteld wordt dat je in Niokolo-Koba luipaarden en olifanten kunt tegenkomen, zo lees je dat het in het tropisch regenwoud in Honduras erg heet is en dat het er veel regent. Een regenwoud als dit bestaat uit groenblijvende planten, die elkaar gebruiken en nodig hebben, net als de vele dieren die er leven.

Wil je precies weten welke dieren afgebeeld zijn – het is tenslotte een zoekboek! – dan moet je even naar achteren bladeren. Daar staan de platen in het klein met daarbij vermeld welke dieren je kunt zoeken en vinden bij de betreffende plaat. En een beetje informatie over een of meer van die dieren. We hadden de Niokolo-Koba als voorbeeld. Daar kun je zoeken naar een luipaard, een wrattenzwijn, een zwarte kraanvogel, een Senegalpapegaai en een groene meerkat. Er staat bij hoeveel je er kunt vinden.

En in het regenwoud van Honduras stuit je op een (of meer) witte vleermuizen, een Hondurese amazilla, een tapir, een ‘mariposa luminaria de oriente’, een mier of een mug. Als je wil weten wat voor dieren dat zijn, dat kun je zien op de platen.
Zo zijn er 16 prachtige dubbele pagina’s – spreads – waar je dieren kunt zoeken, maar waar je vooral kunt genieten van al het moois dat afgebeeld is.

Lees vooral ook het colofon, met de grappige tekst waar je informatie vindt over het maken van het boek.

Mia Cassany is een schrijfster die graag over het regenwoud schrijft, om iedereen te laten weten hoe mooi en belangrijk het is dat die gebieden in stand blijven.
Markos Navarro is kunstenaar, ontwerper, en tekent onder andere graag bladeren, en interessante dieren.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wereldvrouwen
50 vrouwen en meisjes die het verschil maakten
illustraties: Sarah Walsh
tekst: Katherine Halligan

Een boek waarin over 50 vrouwen geschreven wordt, vrouwen die op allerlei gebied, grote betekenis hebben gehad in de wereldgeschiedenis.
In het voorwoord staat o.a. te lezen:

"Dit is het verhaal van dappere leiders, die het beste met hun land en volk voor hadden. [...]
Dit is het verhaal van getalenteerde kunstenaars, schrijvers, artiesten die de wereld veranderden met hun kunst en leven. [...]
Dit is het verhaal van begaafde genezers en toegewijde leraren die hun leven wijdden aan het helpen van anderen. [...]
Dit is het verhaal van briljante wetenschappers en wiskundigen die uit nieuwsgierigheid de geheimen van de wereld om hen heen wilden ontraadselen.[...]
Dit is het verhaal van vrouwen en meisjes die hun dromen najoegen tegen elke prijs. [...]
Dit is het verhaal van 50 vrouwen en meisjes die uitzonderlijke dingen deden. Sommigen van hen wonnen prijzen, terwijl anderen tijdens hun leven nooit erkenning kregen. Sommigen van hen stierven akelig jong terwijl anderen een lang leven leidden. Ze werden leiders, kunstenaars, revolutionairen, denkers en idealisten, omdat ze wisten dat ze het verschil moesten maken om hun hoop en dromen te verwezenlijken... en dat deden ze."

Het boek is ook opgedeeld in bovengenoemde categorieën, te weten: Sterke leiders, creatieve geesten, wereldverbeteraars, slimme denkers en dappere helden,

Het eerste verhaal over een van bovengenoemde vrouwen gaat over Elizabeth I (categorie sterke leiders), 'Een van de beste staatshoofden van Engeland en stichter van een wereldrijk.' We lezen over haar vader (de beruchte Hendrik VIII) en hoe ze pertinent weigerde zich aan een man te laten koppelen. Onder haar leiding bloeide Engeland op. 'Na geweld en armoede zorgde ze voor vrede en voorspoed. Ze stimuleerde de kunsten en ontdekkingsreizen, en stichtte een wereldrijk dat honderden jaren zou standhouden.'
De tekst, verspreid over twee pagina's, is in een niet doorsnee, vrij groot, lettertype afgedrukt. Door de tekst heen zijn tekeningen en foto's te zien van dingen die betrekking hebben op Elizabeth I. Ook zijn dik afgedrukte, bijzondere uitspraken van haar in de tekst te vinden.

Elizabeth I is natuurlijk een van de bekendste leiders voor de westerlingen, maar we maken ook kennis met o.a. Wu Zetian, de eerste en enige keizerin van China, Theresa Kachindamoto, Politicus en kinderrechtenactivist in Malawi, Harriet Tubman, vocht voor afschaffing slavernij, Sacajewa, Indiaanse ontdekkingsreiziger en gids.
Bij elke vrouw is ook haar getekende portret te zien.

De tekst is steeds opgedeeld in drie delen. Eerst lezen we over de jeugd van de vrouw zelf, daarna hoe het leven in haar omgeving was o.a. welke maatstaven gehanteerd werden en welke gebeurtenissen van invloed waren. Vervolgens wordt onder het kopje 'Zo maakte zij het verschil' wat voor invloed de vrouw op het verloop van de geschiedenis, wetenschap, kunst etc. heeft gehad of wat zij heeft weten te bereiken voor anderen.

Er komen veel vrouwen in het boek voor waar ik nog nooit van gehoord had maar die toch heel bijzonder en belangrijk zijn geweest. Maar we zien ook vrouwen die bij ons heel bekend zijn zoals Marie Curie, Moeder Theresa, Jane D'Arc, Frida Kahlo, Coco Chanel, Malala, Anne Frank, Florence Nightingale... en nog veel meer.

Het is fantastisch te lezen over deze vrouwen die het lef hadden door de heersende gebruiken, normen en waarden heen te breken. Die de moed erin hielden. Dankzij deze vrouwen is aangetoond dat ook vrouwen kunstenaars, wetenschappers, wereldverbeteraars en dergelijke kunnen zijn. Zij hebben voor de huidige vrouw het pad geëffend, elke vrouw mag hun dankbaar zijn.

Het boek is speels opgezet, het is geen geschiedenisboek geworden, de pagina's ogen soms een beetje druk, maar dat maakt wel dat het ook jongeren zal aanspreken. En daar is het boek ook voor gemaakt. De verhalen over deze vrouwen zal hopelijk een mooie inspiratiebron zijn voor de meisjes van nu.

ISBN 9789025770235 | Hardcover | 112 pagina's | Gottmer | september 2018 | leeftijd 12+
Met woordenlijst en register | Afmeting 29,8 x 25,9 cm (A4)

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Steekbeesten en kriebeldieren
Nathalie Tordjman

Wil je alles weten over kleine diertjes? Dan heb je niet genoeg aan dit boek, maar een beginnetje kan je vast maken, want zeker weten staan hier veel dingen in die je nog niet wist over kleine kriebelbeestjes en steekbeestjes.
Om met die steekbeesten te beginnen, de bekendste is de steekmug. Die krijgt dan ook een hele pagina aandacht in dit boek.

Minder aandacht is er voor andere akelige beestjes die je pad kunnen kruisen. Er zijn vampieren die je bloed willen! De teek, bijvoorbeeld, die zich in je huid boort en ziektes kan overbrengen. Of de vlo en de hoofdluis, die allebei van jouw bloed leven. Andere akelige beestjes als de Florentijnse muurspin of de tseetsee-vlieg zullen we hier niet zo snel tegen komen.
Maar er zijn ook een heleboel kleine dieren die nuttig zijn, of heel mooi, of gewoon zo bijzonder dat ze alleen daarom al vermeld worden. De reuzensnoerworm, die in de Noordzee te vinden is, is een worm die als hij zich uitrekt wel 30 meter lang kan zijn! De goliathvogelspin is zo groot als een vuist. Die kom je liever niet tegen, maar eigenlijk doet hij de mens niets.

Ook over de insecten die we iedere dag tegen kunnen komen is er vast nog wel het een en ander dat je niet wist. Bijvoorbeeld: waar blijven al die beestjes in de winter? Dat pakt ieder dier anders aan natuurlijk. En wist je dat een paardenvlieg wel 3000 oogjes heeft?

Het leven van een lieveheersbeestje is best bijzonder: uit een eitje komt een larf die drie keer vervelt om zich dan zo vol te eten dat hij een dikke nimf wordt. Dan krijgt hij vleugels, en tenslotte breekt de nimf open en kruipt er het bekende beestje met stippeltjes uit.
Er wordt verteld over bijen, vliegen en libellen. Over vlinders en torren. Over wantsen, spinnen en wormen. Over slakken en schorpioenen.

Het boek begint met een indeling: er wordt een onderverdeling gemaakt binnen de steekbeesten en kriebeldieren. Drie groepen: weekdieren - waaronder slakken vallen - zijn dieren met een zacht lijf, altijd vochtig, die veelal maar één voet hebben. Ringwormen zijn de tweede groep, dieren zonder poten met een zacht lijf. En de derde groep is de grootste: de geleedpotigen, dieren met een uitwendig skelet en een verschillende hoeveelheid pootjes.
Wat eten ze, en hoe komen ze aan hun voedsel? Hoe planten ze zich voort? Zorgen ze voor hun kleintjes of moeten die het zelf maar uitzoeken? Welk nut hebben ze voor ons of willen we ze juist liever kwijt? Waar is hun leefruimte? En – ook heel belangrijk – wat kunnen wij mensen doen om hen te helpen overleven? Want dat wordt toch wel heel duidelijk: zonder die kleine beestjes gaat het niet goed met de wereld.

Er staat heel veel informatie in dit boek, maar het is vooral ook een mooi kijkboek. De diertjes zijn heel mooi getekend, zodat je ze ook kan herkennen. Er zijn quizjes (met de antwoorden achterin), er zijn zoekplaten en er staan ook doedingen in: hoe je een terrarium kan bouwen, of schuilplaatsen kan maken in je tuin.
Achterin zit nog een heel handig register.

ISBN 9789000363926 | hardcover | 68 pagina's | Van Goor | maart 2019
Leeftijd vanaf 8 jaar.
Illustraties van Julien Norwood en Emmanuelle Tchoukriel
Vertaald uit het Frans door Jevgenia Lodewijks

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Overal zijn vissen
Britta Teckentrup

Opnieuw verrast deze uitgever met een prachtig uitgevoerd interactief boek. Op de omslag kijken allerlei vissen je niet alleen vrolijk aan, je kan hun contouren ook voelen.

Tussen de vissen door ga je naar het eerste hoofdstuk met een gelijknamige titel: overal zijn vissen.
Maar er is een spelletje, zoals er verderop nog meer zullen komen: niet alle afgebeelde dieren zijn vissen. De jonge lezer mag gaan zoeken wie er niet bij hoort. (Op de volgende pagina wordt de vraag beantwoord)
In de hoofdstukken die volgen zwemmen ontzettend veel vissen, in alle kleuren en maten. Maar eerst moet duidelijk gemaakt worden wat een vis precies is. Want hoe kan zo’n dier onder water ademhalen? Dat wordt met duidelijke schematische tekeningen uitgelegd, met tekst erbij, eveneens in duidelijke bewoordingen.

Wist je dat er al 420 tot 360 miljoen jaar vissen in de zeeën en oceanen zwemmen? Lang voor er dieren met poten waren, waren er al vissen. Men heeft fossielen gevonden die zo oud zijn! En ze leven echt overal: in zoet water, in zout water, in oceanen en in poelen.
Wist je dat er zelfs in de woestijn vissen leven? Dat zou je echt niet verwachten, maar de devil’s holetandkarper kun je vinden in een ondergrondse poel in Death Valley in Nevada. Alleen daar trouwens. Zoals er vissen zijn die het liefst dicht tegen de oppervlakte leven, maar ook vissen die zo ontzettend diep in de oceaan leven dat je ze niet zomaar tegen zult komen. Misschien is dat niet zo erg, want als je de afbeelding van zo’n vis ziet. Jakkes, wat een engerds zitten daar tussen!
Heel mooi gedaan: naarmate je dieper in het water komt, wordt de pagina ook donkerder, zouden die vissen ook echt zo donker zijn?
Het koraalrif is juist erg licht, daar zitten vissen met de prachtigste kleuren. Maar wat een vreemde vorm heeft de mandarijnpitvis! Hij is nog giftig ook!

We hebben het nog niet gehad over het voedsel van de vis. Dat is per soort erg verschillend, maar behalve andere vissen zijn er alleen microscopische kleine diertjes in het water. Die worden dan ook gegeten, maar vissen eten dus ook elkaar. In het boek vind je een voedselpiramide speciaal voor vissen.
Er moet nog verteld worden over ze zich voortplanten, hoe ze zorgen dat ze veilig blijven – ze verstoppen zich in scholen (= grote groepen vissen van dezelfde soort) of zorgen dat ze lijken op hun omgeving.

Een anemoonvis is een bijzondere vis. Hij valt op met zijn mooie oranje-witte strepen, en hij verstopt zich dan maar tussen - ook oranje - anemonen. Maar wat voortplanting betreft is hij helemaal bijzonder: alle anemoonvissen worden als man geboren, en ze leven in een groep met een enkel vrouwtje. Maar als dat vrouwtje sterft, neemt een mannetje haar plaats is: hij wordt dan een vrouwtje!
Meer van dit soort bijzondere eigenschappen lees je in dit boek. Over vissen waar je nog nooit van gehoord hebt, maar ook over de zalm, die we hier wel kennen. Ook de zalm heeft een bijzonder leven. Hij legt in zijn leven duizenden kilometers af, vele gevaren trotserend.

En dan de mens, de grootste vijand van een vis. Vis wordt gevangen, gedood en opgegeten. En hij wordt vergiftigd, de habitat (de plek waar een vis leeft) wordt vernietigd, ze worden gehouden als huisdier… het leven wordt steeds moeilijker voor een vis.
Dus eindigt het boek met een goede raad: wat kun je allemaal doen om vissen te beschermen?

Britta Teckentrup (Hamburg) heeft al vele prijzen gewonnen met haar fraai geïllustreerde kinderboeken. Sinds 1993 heeft ze al meer dan honderd boeken op haar naam, vaak vertaald in al 25 talen. ‘Ssst, de tijger slaapt’ was prentenboek van het jaar 2018.

http://www.brittateckentrup.com

ISBN 9789059569164 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Fontaine | februari 2019
Vertaald uit het Engels door Margje en Sjoerd Kuyper

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Bijenboek
Charlotte Milner

Al 100 miljoen jaar zijn er bijen op aarde, langer dan er mensen zijn! En ze komen nog steeds overal op de wereld voor. Nou ja, behalve op Antarctica. Sommige bijen zijn erg groot, de Megachile Pluto is wel 4 centimeter lang, maar de kleinste, de dwergbij is maar 2 millimeter!
Van al die soorten is de honingbij de bekendste. Een insect dus, met zes poten en een of twee paar vleugels.

Honingbijen leven in kolonies, in een nest, vaak in een bijenkorf die gemaakt is door de mens. In die korf bouwen bijen een honingraat, bestaande uit zeshoekige cellen, die ze vullen met honing, eitjes en stuifmeel. Honingbijen, het woord zegt het al: deze bijen maken honing, daar gebruiken ze nectar, een zoete, plakkerige vloeistof die te vinden is in bloemen.
In dit boek wordt verteld over de anatomie van de bij, en worden vragen beantwoord die je zou kunnen hebben: waarom gonzen bijen? Steken honingbijen? Wat is een imker? Waar leven bijen als ze niet in een bijenkorf wonen? En waarom zie je ze niet als het koud is?

Wat gebeurt er allemaal in een bijenkorf? Daar leven ongeveer 35.000 honingbijen, drie soorten: een koningin, werksters en darren. Honderden darren, duizenden werksters, en maar een enkele koningin. Als die werksters alles doen: het nest schoonhouden en bewaken, voor voedsel zorgen en honing maken, heeft die koningin dus een luizenleventje? Dat blijkt niet zo te zijn, haar bezigheden liggen op het gebied van de voortplanting. Als ze dat niet goed genoeg doet, wordt ze al snel vervangen door een andere koningin!

Waarom zijn bijen zo belangrijk? Zeer inzichtelijk wordt verteld wat bestuiving is en dat wij mensen zonder bestuiving veel minder voedsel op ons bord hebben! Als je eenmaal weet wat een bij allemaal doet, is het goed te begrijpen dat we er voor moeten zorgen dat ze in grote getale aanwezig zijn op onze planeet. Maar ze worden bedreigd: vooral door de mens. Pesticiden, klimaatverandering, en steeds meer bebouwing, dat zijn de belangrijkste oorzaken dat het niet goed gaat met de bij.

Hoe kun je er voor zorgen dat het beter gaat? Door bepaalde planten en bloemen te zaaien, en door een bijenhotel – of meer – neer te hangen!

Er staan nog veel meer interessante weetjes in dit mooi vormgegeven boek. De teksten zijn duidelijk, met in een groter lettertype een aanduiding waar de informatie over gaat. Moeilijke worden worden uitgelegd en er staan schematische, vaak humoristische tekeningen bij die de tekst verduidelijken.
Op een pagina wordt verteld dat zonder de bij de voorraadkast bij ons thuis leeg zou zijn. Je ziet een muis tevergeefs zoeken. Op tafel staat een bord met alleen wat brood, want, staat er in de tekst: er zou veel minder groente en fruit zijn.

Charlotte Milner studeerde tekenen aan de Kingston University, en maakt prentenboeken.

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het dikke boek van alle bijzondere dieren
Ben Hoare

Het moet haast wel zo zijn dat het kinderen die dit boek zien meteen gaan bladeren en onmiddellijk vergeten de wereld om hen heen vergeten! Zo’n prachtig boek is het! Meer dan honderd dieren komen aan bod, waarvan de meeste alleen maar bekend zijn doordat je ze op de televisie ziet of in andere boeken. Een aantal kan je wel in levende lijve in de dierentuin gaan zien.

Ieder dier krijgt twee pagina’s, waarvan eentje met informatie en een leuk weetje, waar het dier als geheel bij getekend staat, terwijl de andere pagina wordt gevuld met een foto, soms uitlopend over de andere pagina en heel vaak in de vorm van een close-up. Een enkele keer zie je dan alleen een staart: het gestreepte stinkdier heeft een hele mooie namelijk, en de tekst vermeldt dat je het dier - dat je in zijn geheel kan zien op de kleinere afbeelding - misschien wel zou willen aaien, maar dat je dat beter niet kan doen. Want – en daarom dus die staart – het is een STINKdier, en van onder die staart kan het dier een vieze gele vloeistof spuiten, een geur die je wekenlang blijft ruiken!
Ook bij de kameleon zie je een close-up van de staart, dat is omdat hij zich daarmee aan de takken vasthoudt. Een wonder van de natuur.

Dat is ieder dier eigenlijk, een wonder van de natuur! Sommige hebben prachtige kleuren zoals de ara, de fazant en de papegaaivis. Of ze hebben een schattig - maar bedrieglijk! - uiterlijk zoals het jonge zeehondje, de viscacha en de sneeuwpoema.
En ook die dieren die er op het eerste gezicht weerzinwekkend uitzien, zijn een wonder van de natuur: de krokodil met zijn bek vol tanden, de luiaard met zijn lange klauwen, of de zeeleguaan. Bij dat laatste dier staat in de tekst dan ook dat ze doen denken aan dinosauriërs, met hun puntige schubben en scherpe klauwen.

Al die foto’s worden vergezeld door informatie, dingen die je misschien wel wist, maar toch niet helemaal: dat de kangoeroe met z’n schattige koppie een buideldier is en dat de babykangoeroe in die buidel geboren wordt, dat weet je wel. Maar dat het baby’tje slechts één gram weegt?
Of dat een landschildpad de tank van de dierenwereld is? Zo worden ze genoemd omdat ze een dik en waar schild hebben waar ze in weg kunnen kruipen als er gevaar dreigt. Het zijn oeroude dieren, die al tweehonderd miljoen jaar op aarde leven!

En schrik vooral niet van de addervis, wat een gruwelijk eng dier is dat!! Gelukkig woont hij heel diep in de oceaan, die komen we niet snel tegen!
Een neushoorn komen we evenmin snel tegen, en dat is dan misschien wel jammer: ze worden namelijk met uitsterven bedreigd, vanwege hun hoorns.

Bij sommige dieren staat iets vermeld over de rol die ze spelen in een legende. De walrus zou geschapen zijn uit de vingers van een mooi meisje dat uit een kajak viel en een zeegodin werd. Dat de uil het symbool werd van de godin van wijsheid is misschien bekend, maar dat de mestkever gezien werd als een god die de zon langs de hemel rolt? Dat dachten de oude Egyptenaren.

Dit alles en nog heel veel meer staat allemaal in dit prachtig vormgegeven boek, dat ook aan de buitenkant een lust voor het oog is: goud op snee en een omslag in reliëf. Voor in het boek is een inhoudsopgave met alle dieren die in het boek staan, de volgorde van groot naar klein zoals ze in het boek te vinden zijn. Achterin een ‘levensboom’ waarin de diersoorten in families verdeeld zijn. Met nog meer informatie. Daarna kom je een woordenlijst tegen en lijkt het boek helemaal af. Maar dan volgt ook nog een lijst met de getekende afbeeldingen van alle dieren waar bij vermeld staat in welke familie ze thuishoren, op welke plaats op aarde ze leven en hoe groot ze zijn.

Ben Hoare is hoofdredacteur van Wildlife Magazine en heeft al vele mooie boeken over dieren gemaakt.

10 redenen waarom schildpadden geweldig zijn
illustraties: Hanako Clulow
tekst: Catherine Barr

Eigenlijk zou de titel moeten zijn: 10 redenen waarom zeeschildpadden geweldig zijn, want in dit boek komen alleen de zeeschildpadden voor. Maar ze zijn er natuurlijk niet minder geweldig om!

Na de opengewerkte cover te hebben bewonderd, kunnen we op de eerste twee pagina's gelijk zeven schildpadden in al hun variaties bekijken. We zien o.a. een zwart gestippelde lederschildpad, de groene zeeschildpad, de platrugschildpad etc.. Het zijn vooral de kleuren van de schilden en vlekken op de poten en kop die variëren, van groen tot zwart.

Reden 1 waarom deze dieren zo bijzonder zijn is dat ze wonderbaarlijke reizen maken. "Ze zwemmen wel duizenden kilometers, van de plek waar ze hun voedsel zoeken naar de plek waar ze hun nest maken." Verder lezen we dat ze bijna altijd terugkeren naar het strand waar ze zelf geboren zijn om hun eieren te leggen. Op de afbeelding zien we de groene zeeschildpad sierlijk zwemmen tussen een grote groep sardines, maar we zien ook een tuimelaar en de grijze rifhaai rondzwemmen.

En wist je dat schildpadden ook kunnen huilen? Hoe dat kan, wordt natuurlijk ook verteld. We zien ook waar en hoe ze hun nest maken en hun eieren leggen én wat de kleine schildpadjes gelijk doen als ze uit hun ei gekropen zijn! Dat is heel leuk om te zien op de afbeelding gemaakt door Hanako Clulow.
Heel bijzonder is ook het verhaal over de kaken van de schildpad. We lezen wat voor verschillen er in de kaken zitten en hoe het kan dat schildpadden - helaas - plastic tassen ook als voedsel zien... Er wordt dan ook op diverse pagina verteld wat je beter niet kunt doen, omdat dat veel beter voor de schildpadden is.

Heel grappig is ook om te zien hoe ze eten! Ze grazen namelijk, net als koeien! En we zien dat ze - net als wij - af en toe even frisse lucht moeten inademen en dat het best gevaarlijk is, want zo lopen ze ook kans in een visnet te belanden.

En zo lezen we nog veel meer dingen die maken dat we beseffen hoe geweldig schildpadden zijn.

Het boek is mooi uitgevoerd en de opengewerkte kaft maakt het boek extra aantrekkelijk. De tekst is in flinke en duidelijke letters afgedrukt. Bij elke afbeelding staan details vermeld zodat we ook te weten komen wat we precies zien, zoals bijvoorbeeld een parelkwal of koraal of een sponsdiertje. In een apart kadertje getiteld Help de schildpad! wordt in enkele regels verteld wat je kunt doen om de zeeschildpad een goed leven zonder teveel vervuiling te geven.
(Het boekje is ook afgedrukt op FSC papier)

Prima, leerzaam boekje.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

321 superslimme dingen die je moet weten over dieren
Mathilda Masters

Er ligt een boek voor je klaar met 321 verrassende weetjes over zoogdieren, vogels, vissen, insecten, amfibieën en reptielen. 321!! Dat is veel! Er is dan ook geen inhoudsopgave met alle dieren die er in behandeld worden. Wel worden 16 hoofdstukken aangegeven met titels als ‘(on)gewone dieren’, ‘De dierenfamilie’ of ‘van extra small tot extra large’.
Het is dan meteen duidelijk dat dit boek bedoeld is om lekker in te lezen, te snuffelen en te genieten. Als je echt gericht informatie zoekt over bepaalde dieren, is dit niet het boek voor jou.
Maar: als je nieuwsgierig van aanleg bent dan ben je verkocht! Ieder weetje begint namelijk met een intrigerende aankondiging: ‘Je moet goed gek zijn om je te laten doorslikken door een anaconda’ of ‘Een piepkleine onderwatercycloop’
En wat zou er staan onder de tekst: ‘Een vriendelijke reus op de bodem van de oceaan’?

In de categorie Verrassend Slimme Dieren lees je boven een stukje tekst dat hommels uitstekende voetballers zijn. O ja? Hoe zit dat dan? Dan lees je over wetenschappers die een experiment deden met hommels. Ze gaven hommels een minivoetbal en leerden hen om het balletje naar een bepaald punt te rollen. Tot hun verbazing ontdekten ze dat hommels bij elkaar afkeken hoe het moest!

Bij (on)gewone dieren kun je lezen hoe het gedrag van bromvliegen kan aangeven hoelang iemand overleden is. Dat is handig voor de recherche! En heb je je altijd al afgevraagd hoe het kan dat die hond bij jou thuis precies schijnt te weten wanneer je thuis komt? Ha ha, die hond kijkt gewoon op klok toch?

In de categorie ‘Superslimme dingen die je moet weten over dieren’ staat een stukje over Blauwe Draken. Wist je dat die echt bestaan? Ze komen in alle oceanen voor, maar het is best een gevaarlijk beest. Niet aanraken dus!

En dat lieveheersbeestje (Categorie Gevaarlijke dieren) is eigenlijk helemaal niet zo lief. Ze schijnen vies te ruiken en ook niet bepaald lekker te zijn!
Bij olifanten (Categorie superslimme dingen die je moet weten over dieren) is oma de baas, maar dacht je dat de haan de baas is in het kippenhok? Nou niet dus…

In ‘Hoe dieren wonen’ lees je over de gorilla die iedere dag weer een nieuw bed maakt. Je zou er moe van worden! Misschien kun je dan beter een wrattenzwijn zijn: Die wachten gewoon tot een hol van een aardvarken leeg is en gaan daar dan wonen!

Een prachtig vormgegeven boek is dit: Louize Perdieus heeft bij ieder dier een hele grappige tekening gemaakt. Dat ziet er misschien niet hetzelfde uit als een foto, maar toch zijn de dieren herkenbaar. Dat die hommel een voetbalshirt aan heeft is toch alleen maar leuk!

Mathilda Masters schrijft kinder- en jeugdboeken in verschillende genres. Grappige verhalen over de Keukenprins van Mocano. Louize Perdieus studeerde grafisch ontwerp/illustratie aan de Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Als freelance illustrator maakt ze zowel kinderboeken als tekeningen in opdracht.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het dwaallichtje
Een verborgen geschiedenis van de Limburgse mijnen
Pieter-Jan Rijken

In het voorwoord betuigt de schrijver van dit bijzondere boek ‘respect en bewondering voor de mijnwerkers en hun gezinnen die onder de zwaarste omstandigheden hun werk immer onverzettelijk verricht hebben ten behoeve van heel het land.’

Grote woorden maar het is natuurlijk wel zo dat zonder hun werk huizen niet verwarmd zouden kunnen worden, er geen eten gekookt kon worden en de industrie niet had kunnen draaien. Om maar een paar gebruiksmogelijkheden te noemen.
In het boek wordt ook wat verteld over de geschiedenis van steenkolenmijnen in Nederland.

Het begon in de 12e eeuw in de omgeving van Kerkrade. In de achttiende eeuw werd er pas echt werk gemaakt van het delven van steenkool door de abdij van Rolduc die het het recht van ontginning kreeg. Omstreeks 1900 kwamen in Zuid-Limburg de eerste steenkoolmijnen. Vanaf 1965 werden alle mijnen gesloten, de Oranje-Nassau I te Heerlen was de laatste in 1974.

Aan de hand van twee verhalen wordt in het boek het een en ander verteld over de mijnbouw. In alle twee is een jongen met de naam Willy het belangrijkste personage.

Het eerste ‘Het dwaallichtje’ speelt aan het begin van de twintigste eeuw, er werd nog gebruik gemaakt van paarden. Dat werd in 1938 afgeschaft. Het gezin waar Willy de jongste is van vier broers woont in de mijnkolonie, waar alles van de mijn is – de mijnwinkel, de mijnpolitie en de arbeiders. Willy is tot zijn 12^e naar school geweest, dat moest volgens de leerplichtwet, maar doorleren was er niet bij. Hij ging de mijn in, meneer pastoor kwam het persoonlijk zeggen. Ook al protesteert vader, die zo ziek is dat hij niet meer kan werken.

Willy ziet iedere dag zijn broers en al die andere mannen vertrekken: hij wil ook koempel zijn, en in de koel werken (woordenlijst achterin het boek). Als de dag komt kijkt hij zijn ogen uit: er rijden treintjes in de mijn, en er werken paarden! Een tijdje mag hij de paarden verzorgen, maar dan komt de dag dat hij toch echt de mijngang in moet. De opzichter is een wrede man, die geen oog heeft voor de jeugd en onervarenheid van Willy. Als er niet genoeg kolen is geproduceerd krijgt hij straf. Willy probeert het op te lossen, met gevaar voor zijn leven.
Een kort verhaal waarin een deel van de mijngeschiedenis verteld wordt. Er is een sprookjesachtig tintje aan gegeven: dat dwaallichtje.

Dan volgt een intermezzo, een aantal foto’s van de mijn, beschikbaar gesteld door het regionaal historisch centrum Limburg.

Het tweede verhaal ‘Het aandenken’ speelt jaren later, de mijnen worden gesloten, er moet gezorgd worden dat de archieven niet verloren gaan. Dat is nog een heel karwei, en Willy gaat daar helpen in de vakantie. Veel zin heeft hij er niet in, hij gaat liever zwemmen, maar gaandeweg raakt hij gefascineerd door de foto’s en de verhalen die hij onder ogen krijgt. Maar de archieven geven hem net niet genoeg informatie om het verhaal van zijn naamgenoot volledig te krijgen. Hij moet zelf de mijn in…

Na de verhalen volgt de korte geschiedenis en de woordenlijst, en een advies om een van de musea (het Mijnmuseum te Heerlen of de mijn van Valkenburg) te gaan bezoeken. Ook worden er diverse sites vermeld waar veel informatie te vinden is.

Op een vriendelijke en toegankelijke manier wordt in dit boek de geschiedenis van de steenkolenmijnen verteld, en vooral uitgenodigd om verder te zoeken. Doen dus!

ISBN 9789079226474 | paperback | 204 pagina's | Uitgeverij Leon van Dorp | november 2018
Leeftijd: vanaf 10 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zinglish
Jeroen Schipper & Marlijn van Kempen

Een andere taal leren door middel van liedjes, dat werkt zeker voor kleuters prima!
Jeroen Schipper schrijft en zingt liedjes, onder andere voor Sesamstraat. Marlijn van Kempen is doctorandus in de Engelse taal. En als ik dan toch bezig ben met voorstellen: Margot Senden, illustrator en grafisch vormgever, maakte er prachtige tekeningen bij. Sanne Ramakers heeft bij de liedjes lesactiviteiten ontwikkeld en zo ontstond dit boek vol met liedjes en lesjes.

Er is een onderverdeling gemaakt: Dagelijkse deuntjes: in de meeste kleutergroepen worden iedere dag dezelfde liedjes gebruikt, om een dagelijks ritueel te beginnen of af te sluiten. Leerliedjes dienen om kinderen te leren tellen, of kleuren te laten benoemen. De liedjes in dit boek die met dieren te maken hebben zijn dan ook erg leuk!
En dan zijn er de liedjes die bij bepaalde thema’s horen, kerstmis of de zomer bijvoorbeeld.

Voor al deze gebeurtenissen heeft Schipper liedjes geschreven. De liedjes zijn niet eerst in het Nederlands geschreven en later omgezet naar Engels, nee, beide tekstversies zijn tegelijk geschreven, juist zodat er een zo groot mogelijke symmetrie kon zijn. Bijvoorbeeld door rijmparen te zoeken die in beide talen gelijk zijn. (rond-grond/round/ground bijvoorbeeld). Dat is voor de Zinglish-boodschap wel essentieel. Marlijn van Kempen heeft zowel de teksten gecontroleerd als samen met Sanne Ramakers de lessuggesties bedacht.

De tekst is verder niet woord voor woord hetzelfde maar de betekenis wel.

‘Maar jij mag het horen dus luister maar’ is in het Engels
’But listen to her/him, she/he is telling you’

‘Mijnheertje Winter, stop met die kou…’ wordt
‘Mister Winter, stop being cold.’

Na een liedje over lichaamsdelen is er de mogelijkheid om er een les aan te besteden. Je laat de kinderen dan lichaamsdelen aanwijzen, bij zichzelf of bij elkaar, met natuurlijk de woorden in twee talen erbij. Er zijn ook leuke lesjes die met kleuren en kleding te maken hebben.

Eigenlijk zijn al die lesjes leuk, want je kan er bij zingen! Of de cd opzetten die achter in het boek zit. Er staat een waarschuwing in het boek dat deze cd het misschien niet goed doet op oudere spelers en dat blijkt te kloppen. Dat komt doordat het mp3-bestanden zijn, waardoor het dan weer wel prima af te spelen is op een computer. Lukt het dan nog niet dan is de muziek ook via de website te vinden. http://www.zinglish.nl

Zinglish is dus zingend Engels leren, op een speelse manier die vooral toegespitst is op kleuters. Het boek is vooral gericht op scholen – al kan het in een kinderopvang ook natuurlijk. Daarom zijn er de lessuggesties en de spelletjes. De liedjes staan in het boek met Engelse en Nederlandse tekst maar ze worden ook aangeboden als bladmuziek. En ook op de cd staat een lied in drieën: in twee talen en een keer zonder tekst.

Voorin vind je in de inleiding hoe het boek tot stand is gekomen en hoe je het kunt gebruiken. Achterin staat nog een woordenlijst en er zit nog een bijlage bij waarop je themakaarten vindt. Alles kun je ook terug vinden op de site.

Een zeer volledig boek dus, waar duidelijk veel zorg aan is besteed. Het ziet er goed uit en nodigt uit om meteen te gaan beginnen.
Misschien is het een idee om een soortgelijk boek voor wat oudere kinderen te maken? Zij vinden het vast ook een heel leuke manier om Engels te leren!

ISBN 9789044834031 | Hardcover | 128 pagina's | Uitgeverij Clavis | januari 2019
Leeftijd 4+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Kleine beestjes worden groot
hoe dieren voor hun baby’s zorgen
Pavla Hanackova

Wie de omslag bekijkt, zou de vergelijking kunnen trekken met een geboortekaartje. Natuurlijk is een jong dier niet hetzelfde als een mensenbaby en als je het boek gelezen hebt weet je dat het er bij iedere diersoort weer anders aan toe gaat. Vijftien dieren worden ten tonele gevoerd, waaronder alligators, olifanten en zeehonden, maar ook koekoeken, bijen en zeepaardjes. Ieder dier krijgt twee pagina’s toebedeeld.

Eerst is er een inleiding, waar een beetje uitgelegd wordt waarom het bij dieren heel anders is dan bij mensen. En dat er onderling ook nog heel veel verschil is, afhankelijk van waar een dier leeft en of ze in een groep of alleen leven.
De informatie wordt in stukjes opgedeeld met een min of meer humoristische titel er boven. Humor is er trouwens veel; de tekeningen zijn erg grappig, en er zijn tekstballonnetjes met een leuk pakkend tekstje.
Bij de keizerpinguïn staat een stukje tekst met daarboven de titel ‘De oppas’.
Intrigerend! Hebben pinguïns een oppas? Wat wordt hier bedoeld?
Zo is er bij de giraffen een aanhef: ‘de crèche’ en bij zeehonden: ‘een flipper hier en daar.’

Dat soort titels nodigen uit om verder te lezen, en dan krijg je nuttige informatie, eveneens op een speelse manier gebracht. Hoeveel nazaten komen er tegelijk, en gebeurt dat op een bijzondere manier? Wat moeten de ouders allemaal doen om hun kroost groot te krijgen, en is er een aparte rol voor de vader of de moeder? En nog veel meer!
Op deze speelse manier leert een kind (en een volwassene!) heel veel over jonge dieren. Het is natuurlijk niet altijd even makkelijk om voor je kinderen te zorgen. Het verhaal van de koekoek, tja, vanuit de koekoek gezien is het prima, maar je zal maar de rol van pleegouders toebedeeld krijgen! ‘Mam, ik heb zo’n honger!’ staat er dan… Wanneer de kleine het huis verlaat, dat is ook bij iedere diersoort anders én hoe ze opgevoed worden.

Heel veel informatie, op een grappige manier verteld, met leuke tekeningen, dit is een fantastisch boek! Voor jongere kinderen is het prettig als er voorgelezen wordt - er staan wel eens lange en moeilijke woorden in de tekst – en later als je ouder bent kan je het zelf lezen, een boek als dit kan jaren mee!

Pavla Hanackova is een Tsjechische schrijfster, die al enkele boeken voor kinderen op haar naam heeft staan. Die zijn in meerdere talen vertaald.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dinosauriërs
illustraties: Chris Wormell
tekst: Lily Murray

In dit enorm grote boek lezen we over de gigantische dieren die in vroeger tijden leefden, de dinosauriërs.
Veel kinderen en volwassenen zijn er door gefascineerd en het is natuurlijk ook bijzonder om te bedenken dat deze dieren ooit over onze aardbol rondliepen. Toch werd de dinosauriër pas in 1824 ontdekt en dankzij steeds verdergaande onderzoekstechnieken komen we steeds meer te weten over deze bijzondere dieren. Deze kennis is in gewone, begrijpelijke taal samengevat in dit boek, met daarbij paginagrote (37 x 27 cm) prenten. Het boek wordt ons overigens gepresenteerd als zijnde een museum.

"Elk hoofdstuk behandelt een andere afdeling. [...] Bestudeer elk collectiestuk grondig. In enkele zalen zie je hoe de wereld eruit zag toen de dinosauriërs leefden, toen vreemde planten de aarde bedekten en het grootste zoogdier amper zo groot was als een muis.[...] Treed binnen in het dinosauriërmuseum en ontdek de ongelooflijke, angstaanjagende maar ook hele vernuftige dieren die hier opnieuw tot leven komen."

Het boek begint met een stamboom (cladogram) van dinosauriërs waarop we kunnen zien 'hoe groepen dinosauriërs aan elkaar verwant waren en hoe ze evolueerden van dinosauriërs met twee poten en schubben tot reuzen met vier poten en vliegende soorten'. We lezen wanneer ze leefden en dat was in de tijd dat de aarde nog één groot continent was.

© Chris Wormell & Lily Murray De eerste dinosauriër die ons getoond wordt, is een Sauropodasoort een planteneter met een enorm lange nek als een giraf en met een klein kopje, het lijf is groot en zwaar met daaronder olifantspoten, de staart dient om het dier in evenwicht te houden. Dit soort dinosauriërs, waren meer dan 100 miljoen jaar op aarde! We zien het dier evolueren naar Titanosaria, een zwaarlijvigere variant van de Sauropoda.

De Theropoda is een andere soort dinosauriër. Deze heeft voeten als een vogel, met tenen en 'nagels'. Hun nek en het lijf is veel korter, de staart langer en slanker. En zo verschijnen er allerlei soorten dino's in dit boek.

We zien dinosariërs met een rugkam, met korte voorpoten, met voorpoten die een vleugelvorm krijgen - met veren - tot de dinosauriër die geheel bedekt is met veren (de Oviraptorosauria) - De dinosauriërs legden ook eieren. - We zien de meest vreemdsoortige dino's voorbij komen. Half vogel, half reptiel met verenstaart en/of opgekrulde teennagels die als haken vooruit steken. De gevederde dino's klommen ook in bomen...

Van belang voor het onderzoek naar dinosauriërs zijn natuurlijk de vondsten zoals in de provincie Lianoning waar dankzij een dikke laag as en lava de huid, veren en de inhoud van de maag van dino's goed geconserveerd bleken waardoor bekend werd waarmee de dieren zich in leven hielden.

© Chris Wormell Andere dino's hadden meer weg van de schildpad maar dan zonder schild. Maar er waren ook soorten die 'eendensnaveldinosauriërs' worden genoemd, dankzij hun bijzondere koppen met 'eendensnavels' hoewel sommige meer op de kop van een bok, of gnoe lijken. (zie afbeelding)

Verder zijn er dinosauriërs met een pantser en/of beenplaten of stekels.

Sommige Stegosauria hadden stekels aan de zijkant. Zij schrikten vijanden vast af. Uit fossielen konden wetenschappers afleiden dat de stekels op hun staart werden gebruikt als wapen.
De Ankylosauria, die meer weg heeft van de krokodil maar dan met korte puntige beenplaten, had zelfs een knots aan het eind van zijn staart!

De Marginocephalia is zeer indrukwekkend op de afbeelding. Hij heeft in de verte iets weg van de neushoorn maar zijn bek is van snavelvormig been en de vier hoorns zijn enorm. Het is nauwelijks voor te stellen dat het een planteneter was, zo vervaarlijk ziet het dier er uit.
Een andere dinosaurus heeft een schapenkopje, de 'krullen' bestaan uit korte beenstompjes.
Maar er zijn ook dino's die indrukwekkende beenplaten op hun kop hebben, het lijkt een mengeling van een schild zoals die door soldaten werden gebruikt en het latere hertengewei.

Achterin het boek treffen we nazaten van de dino's aan zoals de schildpad en krokodil. Ons wordt uitgelegd hoe het kan dat zij het wél overleefden en zoveel andere dinosoorten niet.

Bij elke dino wordt verteld wat zij aten, hoe hun gebit samengesteld was (belangrijk voor het soort voedsel dat zij tot zich namen) in welk tijdperk zij leefden, waar hun huid uit bestond, de vorm van hun poten en de latere vleugels van enkele soorten. Kortom, het boek geeft een vrij volledig beeld van de fascinerende dieren die dinosauriërs zijn.

Het boek is volgens de uitgever geschikt voor kinderen vanaf ca. 12 jaar maar het is zeker ook geschikt voor volwassenen.
De prenten - houtgravures en linosnedes - zijn sober maar duidelijk en indrukwekkend.
Voor de dinoliefhebber is dit boek echt een must!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wilde dieren van het zuiden
Dieter Braun

Vanaf de cover kijkt een tijger ons indringend aan. En indringend blijft het! In dit prachtige boek maken we namelijk kennis met dieren die leven in de zuidelijke continenten van onze wereldbol. Deze worden ons niet op een gewone manier getoond maar door middel van schitterende stilistische prenten. Elke prent - allen met het flinke formaat van 30 x 24 cm - is een kunstwerkje op zich.
Ieder dier wordt ons in zijn eigenheid getoond, de loomheid van de luiaard, de snelheid van de luipaard, de elegantie van de pauw, de dominante aanwezigheid van de olifant en de robuuste onverschilligheid van het nijlpaard. Het is er allemaal en dat dankzij de enorme kunstzinnige trefzekere hand van Dieter Braun.

We beginnen in Afrika, waar we op de eerste pagina een mooi gestileerde prent getoond wordt van struisvogels (Struthio carmelus) met daarnaast, op de verder blanco pagin,a een korte tekst in duidelijke letters met informatie over dit deze vogel. Daarna volgen vele bladzijden met de meest mooie afbeeldingen van o.a. de witte neushoorn, flamingo's, nijlpaarden, witruggieren, giraffen enz. enz. Imponerend is de prent van de groep olifanten die recht op ons af lopen.
De ene keer wordt alleen de naam van het dier bij de prent vermeld, de andere keer is er een korte beschrijving of zijn er andere dieren naast de grote prent te zien. Luipaarden, zebra's, gnoe's etc. etc. tot de bidsprinkhaan aan toe krijgen we op een zeer bijzondere manier te zien. En dit alles ook nog eens in prachtige kleuren. De kleurige kop van de mandril spat bijvoorbeeld van de pagina af. Maar ook de prent van de kafferbuffel met ossenpikkers op zijn kop is om even stil van te worden.
En dan heb ik nog alleen de dieren van één continent gezien.

De dieren van Zuid-Amerika zijn duidelijk anders, kleiner, fijner. De snuit van de lama kijkt ons bijvoorbeeld recht aan, zijn mooie smalle kop met grote ogen zijn bijna menselijk. We zien o.a. papegaaien, kolibri's, luiaards, capibara's, het gordeldier en de kleurige pijlgifkikkers weergegeven.

Dan arriveren we via de prenten in Azië, en zie, daar komen we de Bengaalse tijger van de cover tegen. We lezen dat ze van kop tot staart zo'n 3 meter groot zijn en dat mannetjes zo'n 300 kilo wegen. Volwassen dieren eten zo'n 8 kilo vlees per dag...
We maken kennis met de Indische tapir en haar jong, we zien de prachtige, trotse kleine zilverreiger etc. De enige minder mooie prent vind ik die van de ijsvogel. Maar in een boek van 140 pagina's vol prenten is dat een kleinigheid.

Na Azië hoppen we naar Australië waar we natuurlijk de koala en de kangoeroe ontmoeten en van deze dieren zien we speciale soorten, de rode reuzenkangoeroe en de boomkangoeroe, de gevlekte koeskoes is nieuw voor mij, het diertje heeft een grappig rond kopje en grote, eveneens ronde, ogen.

En dan belanden we alweer in het laatste hoofdstuk en dat speelt zich af op Antarctica waar we diverse soorten pinguïns voorbij zien komen maar ook de enorme Bultrug verheft zich met zijn enorme lijf uit het water, je hoort hem bijna terug in het water plonzen, zo sprekend is het beeld.
Helaas ... hierna is de pret over en sla je met een zucht dit boek dicht. Je blijft daarna even stil zitten om de indrukken te verwerken, zoals je bij mooie kunst ook vaak doet. Het is bijna overweldigend dat iemand dit kán! Gewoonweg prachtig!

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER